Oj szczo ż to za szum
Uczynywsja.
To newdacha nasz Iwan
Ożenywsja.

Ta j uzjaw sobi żinku
Newełyczku,
Ne po rozumu uzjaw,
A po łyczku.

Hljanesz zboku – niby para
Nepohana.
Iwan – harnyj czołowik,
A Mar’jana?!

Wraża żinka, niby hrec'
Jiji wdaryw.
Każe łjudjam: "Meni Żan
Ne do pary".

Bacz, wynyt' wona za te
Czołowika,
Szczo ne zwe jiji Iwan
"Marynika".

Chocz prowczyłasja wona
Desjat' rokiw,
Ta dowczyłas', szczo teper –
Łeżeboka.

Maże huby, smyka browy,
Czornyt' wiji,
Pryhotowyty obid
Ne umije.

Wuz'ke płattja, czorni p’jatky
Wse po modi,
Jak opudało w konopljach
Na horodi.

Szczob ne striłys' wy z bidoju,
Czołowiky,
Obmynajte otakych
"Marynike"!