Prjała b ja kudełycju – hołowka bołyt',
Piszła b że pochmełyłas', tak myłyj ne wełyt'.
Pojichaw mij myłeńkyj u dałekyj step,
A ja tuju kudełycju ob zemelku hep!
Łeży, łeży, kudełyce, powaljajsja,
A ja pidu na wesiłlja prohuljajus'.
Nedilja – woskresnyj deń – ja p’jana buła,
A ponediłok na pochmiłlja prołeżała.
A w wiwtorok try nytoczky naprjała,
U seredu try kłuboczky czymałeńki namotała,
Ta ponesła myłeńkomu pokazała.
Jak pobaczyw mij myłeńkyj ta j zapłakaw:
– Oj ne prjady, moja myła, ne nudysja,
Pryjde wesna, swjate lito, pryberemsja.
Ta poroste sławne ziłlja – łopuszoczok,
Ta poszyjem swojij mylij fartuszoczok.–
Des' uzjałysja kozy-wiwci – wse popowi –
Ta ob’jiły fartuszoczok łopuchowyj.
Piszła myłeńkaja słobodoju
Ta... prykryła swoji łytky łobodoju.