A Tetjana żyto żała,
W prawij ruci serp derżała,
A liwoju pidbyrała,
Swoho kuma zakłykała:

– Chodim, kume, u dołynu,
Pid zełenu jaworynu.
Wzjaw kum kumu za ruczynu,
Powiw jiji u dołynu.

Staw za ruczku postyskaty,
Stała kuma utikaty.
– Czy ty, kume, zijszow z uma –
Ta ja ż tobi ridna kuma!

– Chodim, kumo, do władyky,
Bo za kumu hrich wełykyj,
Wid władyky u pszenyci,
Bo ja łjubłju mołodyci.