Nałetiły dyki husy da stoptały kumi proso,
Oj ne buw że ja w takim hori, jak za kumu dowełosja.

Oj w horodi pry obori stała kuma czornobrowa,
Ja ż ohłediws' na wsi boky: – Oj czy ż je ty zdorowa?

Oj szczob tobi buło, kumcju, da rukoju ne machaty,
Sam ne znaju, ne widaju, jak ożenyws', kupyw chatu.

Oj w nediłeńku rano tuman łuhom posławs',
Oj wże Wasyl w Wasyłychy pid stołom oprawdaws'.

– Oj pobyj mene, Boże, warenykom do poduszky,
Oj ne buw że ja, moja łjubko, u kumy u Odjuszky.

Da wtopy mene, Boże, w najhustiszij smetani,
Szczo buw że ja toji noczi u sestry u Tetjany.

Da powis' mene, Boże, da na żerdku kowbasoju,
Szczo sochnu, jak deń ne baczu,– oj umru za toboju!

Oj ne byj mene, moja babcju, ne katuj, moja myła,
Jak ty ż buła mołodoju, zaporożciw łjubyła.

Szanuwaw tebe, babcju, j karaty mene ne treba,
Czy ż je takyj, szczob bez hricha, chiba hospod' na nebi.