Dobre tiji ljachy czynjat', szczo ne kumajut'sja,
Pobrawszysja za ruczeńky ta jdut' winczajut'sja.

Pryspiw:
– Oj bida – ne duma,
Koho łjubłju, to j kuma!
– Oj łycho, szczo za hłum,
Ja ne znała, szczo ty kum!

Ta u tiji krynyczeńky zołotiji kłjuczi,
Obiszczała kuma pryjty, po wodu iduczy.

Jarom, jarom, kuma moja, a ja za toboju,
Postij postij, kuma moja, zhoworim z toboju.

Oj ja rodu ne takoho, chrany mene, Boże,
Oj jak wyjdu na ułycju – utikaj, neboże!

Każut' popy, każut' djaky, każut' dobri łjude:
– A chto bude kumu łjubyt', hrich wełykyj bude!