U misjaci sentjabri wypała porosza,
Tym did babu połjubyw, szczo welmy chorosza:
Bez huby, bez oczej, bez ruky prawoji,
Prypadaje did do baby, mow do mołodoji.
Wzjaw did babu za ruczeńku, powiw u sadoczok;
Ciłuwaw, myłuwaw:
– Ty ż moja łjuba, myła, dorohyj cwitoczok!
Powodywszy po sadu, powiw u switłycju;
Poważaje did babusju, mow tu mołodycju.
Posadywszy na prypiczku, staw pylno dywyt'sja, –
Koły ż taja wraża baba zowsim ne hodyt'sja!
Ciłuwaw, myłuwaw szcze j po szczokach ljaskaw;
A sam didok utomywsja, poky babu wkos'kaw.
– Oj ne znaju, szczo robyty, de cju wrażu babu dity,
Bo ne choczu ja iz neju na cim switi żyty.
– Bodaj tobi, staryj didu, prawa ruka wsochła,
Szczo ty mene popobyw, szczo ja czut' ne zdochła!
Bodaj tobi, staryj didu, prawa ruka ’blizła,
Szczo ty mene popobyw, łedwe na picz zlizła!
Baczyt' baba, szczo bida, ta j dawaj prosyt'sja:
– Oj mij myłyj diduseńko, pokynemo byt'sja.
Pokynemo byt'sja ta dawaj myryt'sja,
My stari dawno oboje, czoho nam swaryt'sja?
Did od sercja odijszow ta j do baby pryjszow:
– Pidy, babo, wmyjsja, harneńko wberysja w usjakeje biłlja.
Choczu tebe powesty chocz raz na wesiłlja.
Piszła baba wmyłas', harneńko ubrałas' w usjakeje biłlja:
– Oteper, didu, kudy chocz, tudy i prowod'!
Wzjaw did babu za ruczeńku, za choroszu wrodu,
Zawiw jiji na mistok da j pchnuw k czortu w wodu!
– Otuteczky, stara babo, otut woda bihuczaja,
Otut, babo łajuczaja, otut pokupajsja;
Tut woda bihucza – dobre pokupajsja,
Ta jak dida szanuwat', otut nauczajsja!
Poty baba bulkotała, pokil ne propała.
Odijszow did od mostoczka da j dawaj chrestyt'sja:
– Ot propała moja baba, budu szcze żenyt'sja!
Ide did dodomu, u skrypoczku riże,
Ohljanet'sja, aż to baba z oczeretu lize!
Izljakawsja staryj did ta j pryjszow dodomu:
– Oj pohano meni żyt' u chati samomu.
Zabożywsja didok: "Ne budu żenyt'sja;
Nechaj żenjat'sja taki,
Kotoriji mołodi,
A ja staryj didus'
Iz baboju pomyrjus',
Na picz sobi zaberus',
Tam budu sobi łeżat'
Ta j babusju poważat'!"