Oj honyła baba dida po studenu wodu,
Dała jemu sorok bukiw ta j dwa na dorohu.

Dała jemu sorok bukiw, czotyry dodatku:
– Aby-s, didu, ne powertaw u czużuju chatku!

A j każe did, jak iz babow stały sy swaryty:
– Pidim-ko sy, każe, babko, na łotoky wmyty.

Pryjszła baba na łotoky, łysze-m sy schyłyła,
A did zabih, babu trutyw, baba sy wtopyła.

Pryjszow did dodomoczku, pisław po horiwku,
A sam piszow do bahacza po mołodu diwku.

Na sim boci pry potoci kłyn derewo riże,
Ide dido iz wesiłlja – baba z wody lize.

Pryjszow did dodomoczku ta siw sobi w kutku:
– Naszczo ż meni żenytysja, hireńkyj mij smutku!