Oj ne znała baba, czym zabahatity,
Ta kupyła kurynoczku, szczob wyweła dity.
Jak piszłosja starij babi na bidu, na hore,
Oj wyweła kurynoczka kurenjatiw troje.

Oj pohnała babuseńka kurenjata pasty,
Sama siła pid tynom kużełycju prjasty.
Oj chmaryt'sja, tumanyt'sja, staw doszcz nakrapaty,
Pora tobi, wraża babo, kurenjata hnaty.

Ta szcze j ne dohnała – uże dwoje stoptała,
Nazad powernułas' – na tretje spitknułas'.
Sydyt' taja babuseńka ta j hołowu skrebcze,
Kurynoczka pid połom sama sobi szepcze:

– Skreby, skreby, wraża babo, hołowońku tycho,
Jak pryjide did iz polja, bude tobi łycho.
Jak pryjichaw did iz polja do nowoji chaty,
Pytajet'sja babuseńky: "Oj de kurenjata?"

– Oj iz naszych kurenjat niczoho ne bude,
Jak pohnała pasty, pidzoryły łjude.
Jak schwatyw u woza nowuju prytyku,
Pobyw babu i pomołow i hołowu j pyku.

– Bodaj tobi, diduseńku, prawa ruka zsochła,
Szczo ty mene pobyw, szczo trochy ne zdochła.
Bodaj tobi, didusju, hołowa oblizła,
Szczo ty mene tak pobyw, szczo na picz ne zlizła.