Kazaw meni hołowa jty pszenycju żaty,
Kazaw meni hołowa, de joho czekaty.

– Czekaj mene, łankowa, tam, de lis zełenyj,
De czerwona kałynońka pid krysłatym kłenom.

Jak że tebe ne łjubyty, taku diwku rosłu,
Budu tebe dohljadaty, jak swynju porosnu.

Wże ne pidesz wranci-rano byty normu po rosi,
Budesz, łjubko, kupatysja w kołhospiws'kim mołoci.

Szcze j ne wstyhła łankowa pid tym kłenom staty,
Jakas' baba skazyłasja, dała żinci znaty.

Biżyt', biżyt' hołowycha z zdorowec'kym patykom:
– Idy,– każe,– czołowicze, wykłykaje wykonkom.

Idy, idy, czołowicze, i ne ohljadajsja,
Wykłykaje wykonkom, sprobuj, widczytajsja.

Wid połudnja do piwnoczi zbory zasidały,
Wid połudnja do piwnoczi hołowu stryhały.

Prypajały strohacza, z keriwnyctwa znjały
I na połe hnij wozyty hołowu pisłały.