– Ne jdy, pope, ty do cerkwy służyt',
Des' twoja popadeńka zabiżyt'.

Czytaw, czytaw pip łysty j perestaw,
Pryjszow k domu – wże popadi ne zastaw.

Po wułyci patłamy motaje,
Koho strine, popadeńky pytaje.

Jak prybiżyt' popadeńka unoczi,
Aż pip chrope, jak czortjaka, na peczi.

– Bodaj tebe, popadeńko, bis uzjaw,
Za toboju wsi rukawa obirwaw.

Wyszczaja łebidońka, aniż krip,
Kraszczaja popadeńka, aniż pip.

– Oj dywysja ż, popadeńko, na mene,
Wże ne najdesz kraszczoho j od mene.

– Razwy b ja iz rozuma izijszła,
Szczoby ja sobi kraszczoho ne najszła?

Szyrokiji, dowhiji rukawa, szyrokaja, dowhaja boroda,
Czort popa łjubytyme, a ne ja.