Nichto ne wynen, sama ja, sama ja, sama ja,
Szczo połjubyła hultjaja, hultjaja, hultjaja.

A hultjaj w korczmi use p’je, use p’je, use p’je,
Pryjde dodomu – mene b’je, mene b’je, mene b’je.

A ja na teje ne dbaju, ne dbaju, ne dbaju,
Pijdu do susidy – huljaju, huljaju, huljaju.

A u susidy sławnyj syn, sławnyj syn, sławnyj syn,
Spodobawsja meni, wrażyj syn, wrażyj syn, wrażyj syn.

Szczo to oczeńky, jak ternok, jak ternok, jak ternok,
Szczo to briwońky, jak sznurok, jak sznurok, jak sznurok.

Szczo to łyczeńko, chocz małjuj, chocz małjuj, chocz małjuj,
Szczo to ustońka, chocz ciłuj, chocz ciłuj, chocz ciłuj.

Szczo to stanoczok, chocz pyszy, chocz pyszy, chocz pyszy,
Koho wirno łjubysz – załyszy, załyszy, załyszy.