Oj jak maw ja dwadcjat' lit,
Zaw’jazały meni swit.
Wzjaw ja sobi wdowycju –
Staru babu Marysju.

Stara baba Marysja
Nic ne robyt' – swaryt'sja:
– Nesy wody, nesy drow,
Bo ja chora, ty – zdorow!

Oj koby my do tepła,
Bo wże stara dopekła,
Wsuczu ja jij motuzok
Ta j powedu na torżok.

– Kupit', kupit' – duże krasne
Nema zubiw, odni jasna!
Kupci chodjat' ohljadajut',
Bo wże babu dobre znajut'.

Baba każe: "Choczu pyty!"
Kupyw ja jij okowyty.
Jak sja baba napyła,
To j nohamy protjahła.

– Sława ż tobi, Jsuse Chryste,
Ne bude nja baba hryzty,
Sława ż tobi, swjatyj carju,
Szczo wże baba na cwyntarju.

A ja babu pochowaw,
Szcze j nohamy prytoptaw:
– Łeży, łeży, babusju,
Ja wże maju Hanusju!