Oj buła w mene żinka,
Da buła w mene łjubka,
Ta j posłała wona mene
U lis po drowa.

Ta dała meni sokyru,
Ta dała meni tupuju,
Szczob ja utomywsja,
W lisi zabarywsja.

Boh mene pohodyw:
Ja sokyru połomyw,
Ja ne utomywsja,
W lisi ne barywsja.

Ta dała meni kobyłu,
Ta dała meni slipuju,
Szczob ja zabłudywsja,
W lisi zabarywsja.

Boh mene pohodyw:
Wowk kobyłu zadawyw,
Ja ne zabłudywsja,
W lisi ne barywsja.

Ta dała meni chliba,
Ta dała meni suchoho,
Szczob ja podawywsja,
W lisi zabarywsja.

Boh mene pohodyw:
Chlib sobaka uchopyw,
Ja ne podawywsja,
W lisi ne barywsja.

– Oj ty, żinko moja,
Oj ty, łjubko moja,
Daj że meni weczerjaty,
Koły łaska twoja.

– Stojit' myska pid ławoju
Iz dobroju poprawoju:
Szczo sobaci-brechaczu,
To i tobi, oraczu.