A tam za horońkom kanja wodu pyje,
A jaka to pekna ricz – żena muża byje.

Żena piszła do młyna, a muż ostaw doma,
Ohanjaj że kaksze, naj jich kanja ne płaszcze.

Żena pryszła dodomu, ne hwaryt nycz nykomu,
Łem ho wzjała za własy: "Jako hanjasz kakasze?!"

A ja z welkoj bidy piszow do susidy:
– Oj susido, susidońko, złu ja żenu maju.

Sto złatych mi propyła, kyjom sja mja nabyła,
Płakaty mi ne dała, skakaty mi kazała.