Czołowik posijaw jaczmiń, żinka każe: hreczka.

Pryspiw:
Czołowik każe: jaczmiń,
Żinka ż każe: hreczka.
– Ne mow meni ni słoweczka,
Nechaj bude hreczka.
Nechaj, nechaj, nechaj, nechaj,
Nechaj bude hreczka! (ost 2 rjadky – 2)

Da j uże ż toj jaczmiń ta j u poli poris,
Da uże ż toj jaczmiń łjudy pokosyły,
Da j uże ż toj jaczmiń i w kopy pokłały,
Da j uże ż toj jaczmiń i pomołotyły,
Da j uże ż toj jaczmiń w młyni j pomołoły,
Da wże ż z toho jaczmenju i pywa nawaryły,
Da j uże ż te pywo i łjudy popyły.