Oj pojichaw Sawradym u połe oraty,
Joho żinka, Sawradymka, do korczmy huljaty. (2)

Huljała, huljała, poky ne spyłasja,
Nawaryła borszczu-kaszi, w połe potrjasłasja. (2)

Chodyła, błukała, myłoho szukała.
– Podywysja, Sawradyme jaka myła stała:
Ni zdorowa, ni słaba, iz łyczeńka spała.

Oj ne znaje Sawradym, szczo joho robyty,
Zaprjahaje u boronu ta jde wołoczyty. (2)

Zawołoczyw rano, zaprjahaje w rało:
– Sob-cobe, moja myła, szcze dodomu rano! (2)

Oj umer Sawradym ta na ławi łeżyt',
Joho żinka, Sawradymka, po horiłku biżyt'. (2)

I horiłku nese, i muzyky wede:
– Otepera, Sawradyme, ne bojusja ja tebe! (2)

Jak na ławci łeżaw, buło meni trochy żal,
A z roboty jszła, to pożałkuwała. (2)