Była żinka mużyka, za czuprynu wzjawszy,
Szczo win jij ne pokłonywsja, szcze j szapoczku znjawszy,
Szcze j, szcze j, szcze j, szcze j, szcze j szapoczku znjawszy.

Była żinka mużyka, piszła pozywaty,
Prysudyły mużyku szcze j żinku prochaty,
Szcze j, szcze j, szcze j, szcze j, szcze j żinku prochaty.

Sydyt' żinka na prypiczku, nohy pidibhawszy,
Stojit' mużyk u poroha, szcze j szapoczku znjawszy,
Szcze j, szcze j, szcze j, szcze j, szcze j szapoczku znjawszy.

– Prosty ż mene, moja myła, szczo ty mene była,
Kupłju tobi korec' medu, konowoczku pywa,
Szcze j, szcze j, szcze j, szcze j, szcze j konowoczku pywa.

– Oj wid pywa bołyt' spyna, a wid medu hołowa;
Kupy meni horiłoczky, szczob weseła ja buła,
Szczob, szczob, szczob, szczob, szczob weseła ja buła.