Oj u łuzi na kałjużi sowa wodu pyła;
A szczo ż toto za publika – żinka muża była.

Oj jak były, tak i były, piszły sja tjahaty,
Stari łjudy osudyły, szczoby ju jednaty.

Ałe pryjszły ta wid pana, stały howoryty:
– Cy maju tja ta jednaty, cy maju tja byty?

Woliju tja ta jednaty, niż maju tja byty,
De my skażesz, tam ti pidu horiwky kupyty.

– Ne hniwajsja, moja myła, szczo ty mene była:
Kupłju ja ti harnec' medu, a dwa harci pywa!

– Oj wid pywa bołyt' serce, a wid medu hołowa,
Kupy meni ta horiwky, to budu zdorowa!