Wykonawca: Żartiwływi, satyryczni pisni
Słowa i muzyka: народні |
Jak zachotiw mużyczok miszczanoczku wzjaty,
Ta zrobyw jij nowyj serp, ta szczob piszła żaty. (2)
– A ja zrodu ne żała i żaty ne budu,
Napny meni chałabudu, ja łeżaty budu! (2)
Oj ty znaw, naszczo braw miszczanoczku z mista,
Ja ne jiła i ne budu hreczanoho kista! (2)
Jak piszow mużyczok u połe j oraty,
Joho żinka czornobrywka – u szynok huljaty. (2)
Ore, ore mużyczok, na szljach pohljadaje.
Czużi żinky obid nesut', a joho nemaje! (2)
Ide z polja mużyczok ta postohnujuczy,
Joho żinka z szynku jde ta j wyhukujuczy! (2)
Jak pryjszow mużyczok, siw ta j oddychaje,
Joho żinka sered chaty nohamy machaje. (2)
– Oj zdorowa, moja myła, oj szczo ty robyła?
Czy ty meni weczerjaty borszczu nawaryła? (2)
– Oj ty buw u poli, a ja buła w misti,
Jaka ż tobi wraża maty zhotowyła b jisty? (2)
Na połyci łeżyt' suchar mysza ne dojiła,
A pid ławkoju kapusta ta wże j pobiliła!
Czetwertaja nediłeńka, jak wona j kypiła!
Oj mij myłyj, myłeseńkyj, wwolny ż moju wołju
Ta poskaczy hajduka ta j peredo mnoju! (2)
Durnyj mużyczyszcze uzjaws' u boczyszcze:
– Podywysja, moja myła, jakyj hajduczyszcze! (2)
– Dywitesja, dobri łjudy, ja szczo z toho bude?
Jak ja swoho mużyka ta nawczyła hajduka. (2)
Ne pywszy, ne jiwszy skacze izduriwszy!
Była żinka mużyka, piszła j pozywaty,
Prysudyły mużyka szcze j żinku prochaty. (2)
Stojit' mużyk u poroha ta j szapoczku znjawszy,
A pered nym joho myła szcze j u boky wzjawszy.
Otak wono usim buwa, a chto żinok słucha! (2)