Bida polku spokusyła:
Piszła polka za rusyna,
Rusyn chocze rano wstaty,
Polka łjubyt' dowho spaty.

– Oj ty rudyj, a ja biła,
Tym ja tebe połjubyła.
– Wstawaj, polko, hodi spaty,
Pora w poli żyto żaty!

Piszła polka w połe żaty,
Zabułasja serpa wzjaty,
Chliba uzjała, serp zabuła,
Tilky polka doma buła.

– Oj ja żyta da j ne żała,
W chołodoczku wse łeżała,
A worohiw kolka kołe,
Szczo ne jszła ja żaty w połe.

[Chaj worohiw kolka kołe,
Szczo ne jszła ja żaty w połe.]
Nażnut' meni dobri łjude,
Na rik meni chliba bude!

– Polko, polko, do roboty!
Na polci żowti czoboty
I spidnycja z hałunamy –
Pohuljała z ułanamy.

– Polko, polko, szczo ty robysz,
Za soboju chłopciw wodysz!
Za soboju, mołodoju,
Wodysz chłopciw czeredoju?

– Za tijeju wdowyceju
Chodjat' chłopci kopyceju,
A za mnoju, mołodoju,
Chodjat' chłopci czeredoju!

Czerez hrebłju woda ryne,
Swataj mene, husaryne!
Koły łjubysz, łjuby duże,
A ne łjubysz – ne żartuj że!

– Ne wełyka sercju tuha,
Ne budesz ty, bude druha,
A ne druha, bude tretja,
A ne tretja, to czetwerta,
Ne czetwerta, bude p’jata,
Szcze j chorosza i bahata!