[W]oraw myłyj sorok deń,
Nasijaw my konopel,
Wrodyłasi horstka –
Ni m’jaka, ni szorstka.

Sama ja ne znaju,
Szczo z nejem robyty:
Czy ji moczyty, czy ji łjudjem ruczyty,
Czy ji tipaty, czy na łjudy daty?

Czołowicze, Korniju,
Daj że meni radu,
Bo ja z tymy konopljamy
Nawiky propadu.

Je w łjudej po sim kip,
Ta usi poterti;
A w mene jidna horstka –
Worota pidperti.

Ne sama-m ja terła,
Terły pomicznyci –
To za krupy, to za pszono,
To za paljanyci.

– Ne sama-m ja motała,
Kuma pomahała,
Dała-m kumi mysku pszona
I try kusky sała.

Ne sama-m robyła,
Prosyła-m Danyła;
Dała-m jemu try zołoti
Szcze j ne dopłatyła.

Narobyła-m połotna
Wid poroha do wikna,
Jak sja soroczku wszyła,
To j płeczej ne zakryła.

Postełyła-m na wodi,
A wbiłyły łebedi;
Kraszcza w mene soroczka,
Jak w jakoji popadi.

Szatnuła-m si popid stoły,
Naszła-m sobi [a]postoły,
W [a]postoły ja wzułasi,
U kahljanku wdjahnułasi.

Każe myłyj: dobre bude,
Chodim, myła, meże łjude.

Czerez hrebłju jdu,
Jak hołubka hudu,
Wsi my łjudy dywujut'si,
Szczo chorosze wbrana jdu.

Jiden każe – popadja,
Druhyj każe – pani,
Tretij każe, szczo mużyczka
No w choroszim wbranni.