Naszczo meni czornyj wił,
Koły w mene myłyj mij:
Win nasije, naore,
A dlja koho – dlja mene.

Oraw że win sorok deń
Ta nasijaw konopel,–
Wrodyłasja horstka
Ni m’jaka, ni szorstka.

Czy jiji moczyty,
Czy łjudjam wruczyty?
Czy jiji tipaty,
Czy na łjudej rozdaty?

– Czołowicze, Korniju,
Daj że meni radu,
Bo ja z tymy konopljamy
W hołowoczku zajdu.

Jest' w łjudej po sim kip
Ta j usi poterti,
W mene jidna horstka
Worota pidperty.

– Żinko moja, łjubko moja,
Dam ja tobi radku:
A ja cipom pomołotju,
Najmu tobi prjadku.

Szczo worona naprjade,
Soroka nasmycze,
A horobczyk, żwawyj chłopczyk,
Połotence spłeszcze.

Narobyła połotna,
Wid poroha do wikna,
Postełyła na lodu –
Hospodynja do ładu!

Postełyła na wodi –
Naj ho biljat' łebedi;
Kraszcza w mene soroczka,
Jak w naszoji popadi.

Oj pidu ja do susid,
Pozyczu soroczky,
A susidam widdam,
Jak wyrostut' doczky.