Czołowicze, czołowicze, ty daj meni radu:
Ja z twojimy konopljamy nawiky propadu.

W łjudej buło po sim kip, ta wże wsi poterti,
A u mene odna horstka – worota pidperty.

W łjudej buło szcze j pobilsz, ta j tiji potrut'sja,
A u mene odna horstka,– horobci nesut'sja.

Jak uzjałas' ja na try dni ta j horstku poterła,
Bidna ż moja hołowońko, aż trochy ne wmerła!

Ne sama ż ja prjała: kuma pomahała,
A ja kumi – mysku muky i dwa kusky sała.

Ne sama j motała: mała pomicznycju,
Dała jij mysku ta szcze j paljanycju.

Ne sama j zwywała: najmyła Danyła,
Dała jomu dwa zołoti ta szcze j zawynyła.

Nasnuwała połotna wid poroha do wikna...
Szczo ż meni za bida, jak dwi likti połotna!