– Czołowicze, czołowicze, jaku maju hryżu:
A ty widnis motowyło, a ja durno sydżu.

A ty widnis motowyło do tret'oji chaty,–
Każu tobi, szczo ne budu soroczok motaty.

– Ahy, żinko, z motowyłom, szczo budesz motaty? –
Sztyry roky, jak ne wydżu horstky koło chaty.

Druhi żinky czerez zymu ta wże i poprjały,
A u tebe sztyry horstky za dwermy propały.

– Czołowicze, czołowicze, budu tja prosyty:
Pomoży my sztyry horstky na pid ponosyty.

A jak sjadu pid kożiwku, aż my sja drimaje,
Ta tak my sja prjadwo w nytku ne składaje.

Oj pidu ja poza chatu: szczo sja w switi dije?
Piszow myłyj na łewadu ta j konopli sije.

– Czołowicze, czołowicze, ty ne rozumijesz:
Ja szcze toti ne poprjała, a ty druhi sijesz!

Czołowicze, czołowicze, roboty ne majesz? –
Ja szcze toti ne poprjała,– ty ż ce dobre znajesz!