Żinka: A kudy jidesz, moje serdenjatoczko, Stepane?
Stepan: Ha? Szczo? Aha! Ne skażu!
Żinka: Oj hore, hore, szczo ż meni robyty,
Szczo ne chocze czołowik prawdy howoryty?
A jak bude twoja dobra łaska,
To j skażesz,
Moje serdenjatoczko, Stepane,
Moje zozuljatoczko kochane.
Stepan: Nu, na bazar.
Żinka: A czy wiz'mesz mene, moje serdenjatoczko, Stepane?
Stepan: Ni, ne wiz'mu.
Żinka: Oj hore, hore, szczo ż meni teper robyty,
Szczo ne chocze czołowik na bazar wozyty?
A jak bude twoja dobra łaska,
To j wiz'mesz,
Moje serdenjatoczko, Stepane,
Moje zozuljatoczko kochane.
Stepan: Sidaj nazad, ta ne połamaj, hljady, nasad.
Żinka: A szczo ty tam budesz kupuwat', moje serdenjatoczko
Stepane?
Stepan: Ne skażu, mowczy!
Żinka: Oj hore, hore, szczo ż meni robyty,
Szczo ne chocze czołowik prawdońky howoryty?
A jak bude twoja dobra łaska, to j skażesz,
Moje serdenjatoczko, Stepane,
Moje zozuljatoczko kochane.
Stepan: Nu, hruszi.
Żinka: A czy dasy meni, moje serdenjatoczko, Stepane?
Stepan: Oho! Czoho Chiwrja chocze! Kisnyczkiw! Ne dam!
Żinka: Oj hore, hore, szczo ż meni robyty,
Szczo ne chocze czołowik hruszamy daryty?
A jak bude twoja dobra łaska, to j dasy,
Moje serdenjatoczko, Stepane,
Moje zozuljatoczko kochane.
Stepan: Chot' dam, to j to hnyłu.
Żinka: Za hnyłu hruszu pociłuju j duszu,
Moje serdenjatoczko, Stepane,
Moje zozuljatoczko kochane.
Stepan: Ne kanals'ka tobi żinka? Wmiła uhodżaty –
Treba jij wsi hruszi widdaty.
Na, het' bery z miszkom, ta odczepys' od mene!