Oj u jednim seli nedałeko Dubna
Wandruwała para z soboju nesłjudna:
Hej, Hryc'ko z Maruchoju,
Iz krasnoju, czornjawoju,
Szukaty sy miscja.

Najszły sobi misce ta j pid panom Dykym,
Chot' ne w sławnim seli, ta w szczastju wełykim.
Oj u misti preosławnim
Pry swynjaczim stadi
Urjadnykom staw.

I Hryc'kowa żinka także tam została,
Psam jisty waryła, z dworakamy spała.
Hej, Hryc'ko whoru jde,
Szumyt', bubnyt', kuda jde,
Szczo w wełykim szczastju.

Służyły oboje dwa roky u pana,
Zasłużyły sobi kozu i barana.
Hej, Hryc'ko whoru jde,
Szumyt', bubnyt', kuda jde,
Szczo w wełykim szczastju.

Hryc'ko z kozoju ide ta szukaje,
Żinka z baranom ta j chłopciw pytaje.
Hej, Hryc'ko whoru jde,
Mysłyt' sobi: złe bude,
Treba utikaty.