Za riczkoju Harasym,
W Harasyma harnyj syn,
Maty łjubyt' Harasyma,
A ja, doczka,– joho syna.

– Oj ty kazaw łjubłju, łjubłju
I w oseni wiz'mu, wiz'mu,
A tepera dowełosja –
Ty bez czobit, a ja bosa.

– Chody ż, myła moja, bosa,
Bo tobi tak dowełosja,
Meni ż bosym ne hodyt'sja,
Bude żyto ne rodyt'sja.

– Nechaj kraszcze j ne rodyt'sja,
Koły take powodyt'sja,
My ż na teje ne zdawajmos'
Ta chodimo obwinczajmos'.

– Ta szcze ż bo ja ne zbisywsja,
Szczob na tobi ożenywsja,
Pohljań ty na swoju wrodu,
Kraszcze z mostu kynus' w wodu.

Taky ż Handzja doskoczyła,
Petra taky zmoroczyła,
Jak win na nij ożenywsja,
Mow za stinu zastupywsja.

Czerez riczku, czerez staw,
Łjubyw, poky perestaw.
Ta j wona ż joho łjubyła,
Tak, szczo j rozum zahubyła.

Oj hop-czuk-czuk, poberemsja
Ta j budemo panuwaty,
Oj ty budesz kozy pasty,
A ja wiwci zahanjaty.

Ożenywsja nawisnyj
Ta wzjaw bisnowatu.
Ta ne mały szczo robyt',
Zapałyły chatu.