Na horboczku sydżu ta j dumku hadaju,
Szczo ja parubok motornyj, ta hroszej ne maju.

Jakby w mene stilky hroszej, jak u toho pana,
Ja kupyw by i poszyw syńoho żupana.

I nadiw by żupan nowyj ta j pidperezawsja,
Piszow by ja na wułycju ta j u boky wzjawsja.

Pojiw by ja, szczo chotiw,– sała i kowbasy,
I czechonju, i taranju – pans'ki wykrutasy.

Da horiłku ja by pyw, jaka je na switi,
I wyszniwku, i terniwku, nastojku na żyti.

Na horboczu sydżu ta zbyraju wyszni
Poszły, Boże, czołowika ta pid moji mysli:

Szczob horiłky ne pyw, tjutjunu ne njuchaw,
Czużych żinok ne łjubyw, a swojeji słuchaw.