Oj sad-wynohrad, kuczerjawa wysznja,
Stojit' chłopec' pid wiknom, szczob diwczyna wyjszła.

Pryspiw:
Oj ruw, ruwa-ja, oj ruw, ruwa-ja,
Ruwa, ruwa, ruwa-ja, łjuba myłaja moja.

A diwczyna ne wychodyt', chatynu wbyraje,
Stojit' chłopec' pid wiknom ta z żałju wmliwaje.

– Oj ne stij pid wiknom, ne tupaj nohoju,
Bo ne wyjdu ta ne stanu howoryt' z toboju.

Oj ne stij pid wiknom, ne machaj rukawom,
Bo ne wyjdu howoryty iz takym czudakom.

Ne chody po sadu, ne topczy trawyci,
Jak ne łjubljat' tebe diwky, to jdy do wdowyci.