Iszow tjutjun dorohoju, zdybała ho łjulka:
– Dobryj weczir, tjutjunczyku, zakurym sy tutka!

Ja uczora ta zweczora łjułeczka kuryła,
Jak upała z połyczeńky – na ceber sja zbyła.

Oj wwijszow że ja do chaty łjulku żałuwaty:
– Łjułeczko moja czerwona, wże tebe ne maty!

Oj pojichaw ja do Ł'wowa łjulku kupuwaty:
Znajszow łjulku czerwoneńku – ne mih storhuwaty.

Oj diwczyna czornobrywa jabka prodawała,
Wona meni, czornobrywa, łjulku storhuwała.

Oj piszow ja do korczmońky łjulku zakuryty,
Ta sydjat' tam try pyjaky – chotiły mja byty.

Oden każe: "Swate, swate!", druhyj – "Kume, kume!"
A tretij wże poza ucha makohonom sune.

Oj wtikaw ja czerez sady ta czerez horody,
Zapłutawsja w harbuzynnja ta narobyw szkody.

Zaczały mja baby byty ta szcze j pozywaty,
Musiw że ja sztany derty, harbuza łataty.

Oj wtikaw ja czerez płoty j czerez perełazy,
Wyjszow jakyjs' mara z chaty, wdaryw skilka razy.

Cip ternowyj, cip ternowyj, kapycja zalizna,
Jak mja wdaryw skilka raziw, aż my szkira zlizła.