Oj zweczora, zweczora łjulka sja kuryła,
Jak upała iz połyci, na cebryk sja zbyła.

Staw ja sobi na prypiczku i zaczaw dumaty:
– Łjulko ż moja czerwonaja, wże ż tebe ne maty!

Oj piszow ja do Bursztyna łjulku kupuwaty,
Znajszow łjulku czerwonuju, ne mih storhuwaty.

Aj jednaja marmozelja pszono prodawała,
I ta meni czerwonuju łjulku storhuwała.

Oj piszow ja do diwczyny łjulku pokuryty,
Zderły z mene opańczeńku i szcze chtiły byty.

A ja sobi chłopec' dobryj, dobre dohadawsja,
Opańczynu widobraw i byty ne dawsja.

Oj wtikaw ja czerez połe i ne ohljadawsja,
A za mnoju mużyk z cipom, jak skażenyj, hnawsja.