Żyto, maty, żyto, maty, żyto – ne pszenycja,
Czom diwczyny ne łjubyty, koły czepuryt'sja?

Pryspiw:
Oj sama ja ne znaju,
Szczo czynyty maju:
Czy jty, czy bresty –
Sama ne whadaju!

Żyto, maty, żyto, maty, żyto – ne połowa,
Czom diwczyny ne łjubyty, koły czornobrowa?

Po tim boci u tołoci mołodiji chłopci,
Mene maty ne puskaje, bo w czornij soroczci.

Po tim boci u tołoci dwa kameni mełe,
Pytajet'sja kozak diwky: "Czy pidesz za mene?"

– Ne pidu, ne pidu, z dałekoho kraju,
Budesz byty j znuszczat'sja – ja rodu ne maju!

Kameń mełe, kameń mełe, a kołeso kresze,
Kozaczeńko prawdu każe, diwczynońka bresze!