– Dobryweczir, diwczyno, kudy jdesz?
Skaży meni prawdońku, de żywesz?

– Oto ż moja chatoczka kraj wody,
Z wysokoho derewa, z łobody.

Oto ż moji sineczky pry kutku,
Z wysokoho derewa, z łopuchu.

– Oj czyja ty, diwczyno, czyja ty?
Czy wyjdesz ty na wułycju huljaty?

– Ne pytaj że, kozaczeńku, czyja ja,
Jak wyjdesz ty na wułycju – wyjdu ja.