Jak posłała mene maty
Jarowoho żyta żaty,
A ja żyta ne żała,
W borozeńci łeżała.

Ta jichały czużi żenci,
Najszły mene w borozeńci:
– Wstań, diwczyno, ne łeży,
Boże tobi pomoży!

– Och wy, żenci – czużi żenci,
Ta ne każit' mojij neńci,
Ta ne każit' mojij neńci,
Szczo łeżała w borozeńci.

Ja łeżała – ne łeżała,
I snopyka ne nażała,
I snopyka ne nażała,
I kopy ne nakłała.