Nema w switi dookoła,
Jak mij myłeńkyj Mykoła,
Krasnyj z ocziw, myłyj z mowy,
A do toho czorni browy;
Bo na Mykoli żowti czoboty,
Z nym to do tancja, z nym i do roboty.

Krasnyj z ocziw, myłyj z mowy,
A do toho czorni browy,
Ne raz mene była maty,
Budu Mykołu kochaty;
Bo na Mykoli żowti czoboty,
Z nym to do tancja, z nym i do roboty.

Bo win łjubyj, bo win myłyj,
A do toho czornobrywyj,
Wsi diwczata radujut'sja,
Jak z Mykołoju zijdut'sja;
Bo na Mykoli żowti czoboty,
Z nym to do tancja, z nym i do roboty.

Oj ne skażu ja nikoły,
Szczo ja żyju dlja Mykoły,
Bo win łjubyj, bo win myłyj,
A do toho czornobrywyj;
Bo na Mykoli żowti czoboty,
Z nym to do tancja, z nym i do roboty.

Ja ho łjubłju nad wsi syły,
Bo win łjubyj, bo win myłyj,
Jeho łjubljat' wsi diwyci,
Za nym chodjat' mołodyci;
Bo na Mykoli żowti czoboty,
Z nym to do tancja, to do roboty.

Joho sama pani łjubyt',
Ne raz joho pryhołubyt',
Bo win łjubyj, bo win myłyj,
A do toho czornobrywyj;
Bo na Mykoli żowti czoboty,
Z nym to do tancja, z nym i do roboty.