Rosa sribłyt'sja nacze Ros',
Szczob oczyszczat' benteżnu duszu.
Tut nebo z trawamy zijszłos',
Ja znow sjudy pryjichat' muszu.
Tut słowo – niby iz dobra,
Dobro – iz czystoji łjubowi,
Tut chata didowa stara
Zbyraje zori weczorowi.

Pryspiw:
Starostynec'kyj wals,
Nacze junosti dawńoji spomyn,
Znow kłycze nas, kłycze nas,
Ne pytajuczy, de my i chto my.
Starostynec'kyj wals,
Niby tycha mełodija doli.
I, zupynjajuczy czas,
Znow nas krużljaje powoli.

Ja tut kochannja wpersze striw
Ote – z rusjawoju kosoju.
J donyni mirjaju usich
Tijeju hordoju krasoju.
Moja krowynko, ridnyj kraj,
Żywa krasa sils'koho łjudu,
Łysze mene ne zabuwaj,
Tebe ż – nikoły ne zabudu.

Pryspiw

Wże zmorszka pawutyń snuje...
Nabaczyłos' switiw bahato.
Z litamy błyżczymy staje
Te, szczo wid materi ta bat'ka.
Zabudu sujetu j żali,
Szczob załyszytys' naodynci
Z okrajcem ridnoji zemli,
Szczo prosto zwut'sja – Starostynci.

Pryspiw