Ty meni szczos' worożyła po ruci,
A nasz czowen zakrutyło na rici
I złyłasja wojedyno nasza tiń,
Ty mene wołossjam wkryła zołotym.

Pryspiw:
Wodohraj twoho wołossja,
Bożewilnyj wodohraj,
Win mene wkrywaje j dosi,
Załoskoczu ja ukraj.
Wse wbrannja, jake ty nosysz, –
Wodohraj twoho wołossja,
Wodohraj wołossja,
Wodohraj!

Szczos' zminyłos' raptom u mojim żytti,
Buw ja nacze u jakomus' samoti,
A koły zijszła na zemłju neba syń,
Ne kinczajsja, nicz, – błahaw ja i prosyw.

Pryspiw

Zaczajiłas' tysza, a rika tekła,
Ty mene pryczaruwała i wtekła.
Zatuljaju oczi, baczu znow tebe,
A widkryju – tilky nebo hołube.

Pryspiw (2)

Wodohraj wołossja,
Wodohraj!