Na mene dijut', jak iskrysti wyna,
Dumky, szczo Wy żywete w c'omu misti.
Moja łjubow preczysta i newynna,
Jak nemowlja w kałynowij kołysci.

Pryspiw:
Bez Was meni tak chołodno i prykro,
Bez Was żyttja wtraczaje barwy j zmist.
U Was, napewne, zamist' sercja skrypka,
A Wy pro ce ne znajete j sami.

Meni dowoli czasom Was pobaczyt',
Czy prosto hołos Wasz kołys' poczuty.
Ja ne proszu teper u Was probaczeń
Za te, szczo łystopad s'ohodni łjutyj.

Pryspiw

Ta mczyt' mene wid domu pojizd skoryj
I zatremtyt' osinnij łyst zustricznyj,
Do Was ja ne pryjdu uże nikoły,
Wy – horyzont dałekyj mij i wicznyj.

Pryspiw (2)

A Wy pro ce ne znajete j sami...