My, twoji doczky i syny.
My, twoji mriji, twoji sny.
I dumka my twoja jaskrawa,
My, twoja wolja, twoja sława.

Dlja tych chto czuw i wże zabuw.
Wstawaj, szczob w rabstwi ne zasnuw.
Wstawaj u ławy, ne barys',
Szczob ne prospały, jak kołys'.

My, ne odni, nas tysjaczi.
Iz Bohom twerdo iduczy,
Zdobudemo swoju derżawu,
Na radist' wsim, Bohu, na sławu!

Znaj twojich doczok i syniw,
Nichto zdołaty ne zumiw,
Wony ne wpały na kolina,
Za nych bud' horda, Ukrajino!