Cja pisnja zanadto wże dowha – ne słuchaj jiji do kincja
Ce wże namahałys' robyty do tebe
Ot tilky widomo usim, szczo toj, chto meni obicjaw
Dosłuchaw łed' do seredyny kupłetu
I ot ty prychodysz i każesz, szczo ty ne takyj jak usi
Szczo ty dijsno choczesz posłuchaty pryspiw
Nu szczo ż, jak wedet'sja, na perszyj raz ja powirju tobi
I tilky teper poczynajet'sja pisnja

Pryspiw:
Ot tilky proszu meni ne obicjaj
Wid toho pryjemnisze bude udwiczi
Diznatysja, szczo ci słowa – ce ne prosto porożni słowa
Szczo ja tobi zmożu dywytys' u wiczi

I ja zatjahnuw tobi pisnju swoju pro swobodu j łjubow
Pro dwi storony odnijeji medali
Bo ty tak że samo jak ja narodywsja pid znakom oboch
Sebe u meni wpiznajuczy czymdali
Dawno potemniło nadwori i hosti dawno rozijszłys'
A ty załyszywsja zi mnoju sydity
Na improwizowanij sceni mene wykłykaw ty na bis
A ja ne chotiw łjubo szo powtoryty

Pryspiw