Moja stołycja, ja żywu w oczikuwanni dywa,
Peredi mnoju najawu krasa twoja minływa
To rozilljet'sja z kraju w kraj pisennoju rikoju,
A to chocz zirońky zbyraj w nicznomu supokoji.

Pryspiw:
I ja dywujusja, i ja myłujusja
Toboju, kraju mij, zemłe moja.
Ty stała kazkoju, ozwysja łaskoju!
W tebe zakochanyj spiwaju ja.

A switankowaja krasa mene z-za lisu kłycze,
Błakytno sjajut' nebesa i os' uże prominczyk
Prywit wid soneczka prynis, i połetiw za kruczu,
Zaszełestiw pisennyj lis i zaspiwaw Sławutycz.

Pryspiw

Zorja z-za obriju wstaje, brynyt' powitrjam czystym
I mełodijno wyhraje switanok promenystyj
I os' uże spiwaje ptach, zlitajuczy kryłato,
A w mene pisnja na wustach i choczet'sja spiwaty.

Pryspiw

I ja dywujusja, i ja myłujusja
Toboju, Kyjewe, zemłe moja.