Poczny iz sebe persz niż zminyty swit,
Jaka twoja ideja? Szczo możesz ty skazaty?
Usi my zdatni w żytti łyszyty pewnyj slid,
Czy zdatni slidom cym kohos' my zdywuwaty?
Dwokolorowyj stjah nikoho wże ne nadychaje,
Nema czym chyzuwatys', nic ne dosjahne toj narod,
Jakoho witrom w boky zawżdy koływaje,
Kotryj w sercjach trymaje tilky zlist' i chołod.

Pryspiw:
My każem: ne bud' bajdużym!
Chto czuje ce wpersze, zrozumije napewno.
Ja znaju, my bahato szczo możemo,
Niczoho w żytti ne mynaje daremno.
My każem: ne bud' bajdużym!
U nas dobre serce i ja spodiwajus',
Szczo nacija neodminno odużaje,
Bajdużym ne buty i ja namahajus'.

My ne obyrały cju krajinu, tak istoryczno skłałosja,
Krajina cja kołys' obrała nas, nas.
W czerhowyj raz płekajuczy slipu nadiju,
Szczo nasze pokolinnja zmoże zberehty bałans.
Dlja bilszosti takyj tjahar ważkyj, dlja reszty – misija,
Chtos' ne zważaje, komus' cikawo abyszczo howoryty,
A dekomu zrucznisze bajdużymy łyszytysja,
Nawit' majuczy nahodu szczo-nebud' warte i zrobyty.

Pryspiw

Ja ne budu bajdużym, a choczu staty korysnym,
Nemaje czasu czekaty, bo może staty zapizno.
Namahannja ne marni, warto tilky zbahnuty, szczo:
Bajdużym ne buty, Szczo? Bajdużym ne buty! Szczo?
Ja ne budu bajdużym, a choczu staty korysnym,
Nemaje czasu czekaty, bo może staty zapizno.
Namahannja ne marni, warto tilky zbahnuty, szczo:
Bajdużym ne buty, Szczo? Bajdużym ne buty! Szczo? (2)

Pryspiw