Posadyła ohiroczky
Błyz'ko nad wodoju,
Poływała ohiroczky
Dribnoju slozoju.

Rostit', rostit', ohiroczky,
W czotyry łystoczky!..
Ne baczyła myłeńkoho
Aż try weczoroczky!

Na czetwertyj pobaczyła,
Jak czeredu hnała,
Ne skazała "dobryweczir",
Bo maty stojała.

Łetyt' oreł syzokryłyj
Ta j, łetjuczy, krjacze:
"Perekaży diwczynońci,
Szczo za mnoju płacze.

Nechaj wona ta j ne płacze,
Bo ja ne żurjusja;
Nechaj wona zamiż ide,
A ja ożenjusja!"

"Bodaj tebe ta j żenyła
Łychaja hodyna, –
Izw’jazała meni ruky
Małaja dytyna!"