Oj popid haj zełeneńkyj
Brała wdowa lon dribneńkyj.

Wybyrała, postełyła,
Tak do sebe howoryła:

– Zemłe czorna, syrowaja,
Uzjała-s my hospodarja.

Oj jakby ja muża mała,
Ja by joho szanuwała.

Chaj by buw, jak rukawycja,
Ne buła b ja udowycja.