Oj za hajem, za Dunajem,
Oj tam Roman woły pase.

Oj tam Roman woły pase,
A diwczyna wodu nese.

Nesła wona, ne donesła,
Na Dunaju spoczywała.

Na Dunaju spoczywała,
Ta j tut wona dytja mała.

Oj tut wona syna mała
Ta z Dunajem rozmowljała.

– Oj Dunaju, Dunajoczku,
I ty, myłyj mij synoczku,

Oj czy tebe upowyty,
Oj czy tebe utopyty?

– Jak wpowyjesz, to twij bude,
Jak utopysz, to hrich bude.

Stała dytja wpowywaty
Ta j z Romanom rozmowljaty.

– Spłety, Romku, kołysoczku,
Powis' jiji na duboczku.

Bude witer powiwaty,
Bude dytja zabawljaty.

Bude doszczyk nakrapaty,
Małe dytja bude spaty.

Małe dytja bude spaty,
A ja budu mandruwaty.

Pryjszła myłju i druhuju,
Dytja płacze, a ja czuju.

Oj wernusja, pidnoczuju,
Małe dytja pidhoduju.

Budu hirko zarobljaty,
Małe dytja dohljadaty.