Kukołju, kukołju, ne rosty po połju,
Bo ja sama, mołodeńka, tebe ne wypołju.

Wiz'mu widereczka ta j pidu po wodu,
Bo tam chłopci-rybołowci iz czesnoho rodu.

– Chłopci-rybołowci, iz czesnoho rodu,
Wiz'mit' mene na swij czowen, wezit' czerez wodu.

– My tja perewezem, szczob chwylja ne zbyła,
Szczoby maty za toboju hirko ne tużyła.

– Płakaty ne bude, ne bude tużyty,
Sama wona dobre znaje, ne maju z kym żyty.

U czowen sidała, tjażeńko zitchnuła,
Peresiła na toj bereh, chustkoju machnuła.

Ta nichto ne baczyw, tilky stara maty,
Szczo stojała pry berezi ta j stała płakaty.

– Oj ne płaczte, mamo, ne płaczte za mnoju,
Zijde zorja sered neba, popływu z wodoju.