Treti piwni zaspiwały wranci do zori.
Zaswityłysja wikoncja u seli.
Promiń zołotom torknuwsja wohkoji zemli,
Ta piszły u połe perszi kosari.

Z nymy razom buw Iwanko – chłopec' mołodyj,
Porucz s bat'kom, jak dorosłyj win kosyw,
A wtomywszys', po obidi do stawka piszow.
Ta zworotnoji dorohy ne znajszow.

Hej, łjudy, hej! Do stawka piszow,
Hej, łjudy, hej! Szljachu ne znajszow.

Do stawka jszow Iwanko dowho czerez lis,
Raptom, czuje koło sebe tychyj smich.
Ozyrnuwsja, swjatyj boże! Szczo za dywyna?
Stojit' porucz zowsim hoła diwczyna.

Tilky diwczyni Iwanko w oczi zazyrnuw,
U hłyboku czornu prirwu porynuw,
Prytorknułasja do ńoho – niżno obnjała.
Ta buły chołodni huby, mow rosa.

Hej, łjudy, hej! Szczo za dywyna?
Hej, łjudy, hej! Huby mow rosa.

Wże smerkałos', jak wertałys' z polja kosari,
Zaspiwały w temnim haji sołow’ji.
Zahljadaje soromływo misjac' u wikno,
Tycho-tycho nicz ljahaje na seło.

Hej, łjudy, hej! Buło wesiłlja.
Hej, łjudy, hej! baczyła zemlja.