Oj chodyw dżumar iz hir w dołynu,
Ta ne buło pryhodońky nikoły jomu.

Oj chodyw dżumar sim lit po horach,
Ta ne maw win pryhodońky pry swojich wołach.

Zachworiw dżumar, w dorozi łeżyt',
Nichto joho ne spytaje, szczo w ńoho bołyt'.

Bołyt' dżumara serce j hołowa,
Propyw woły, propyw wozy, propyw szcze j konja.

Zachworiw dżumar, hołe nebo j łan:
– Woły moji syweńkiji, ja wże wam ne pan.