– Oj daj, dana, dana, dana, meży tudeńkamy,
Jak łeheńko pohuljaty, kołomyjky, z wamy.
A ja żała pszenyczeńku łysz po kołoskowy.
Piznaju tebe, mij myłyj, łysz po hołoskowy.

Pryspiw:
Ożynky, ożynky, ożynky, ożynky,
Obżynky, obżynky, łysz po hołoskowy.

– Mynułasja kosowycja, mynułysja żnywa,
Wyjdy, wyjdy na oboru, moja czornobrywa.
– Oj na sterny, na sternysku skrehoczut' soroky,
Ty do mene ne chody, bo-s duże wysokyj.

– Ne możu ja żyto żaty, lipsze w kopy kłasty,
Ta tak chodżu zazyraju, jak by łjubku wkrasty.
Żyto żaty i składaty, ne możu sy skłasty,
Obijmaty, ciłuwaty, koby łysz dopasty.

My carynoczku ubrały, dobre potrudyłysja,
Kołomyjky wytynajem: wmijem wesełytysja.