Jak ja yszoł poza humen,
Yszczi ne bił deń,
Wstrytył ja tam szwarne diwcza,
Szto połoło łen.

Hej-że, hoj-że, myłij boże,
Musysz moja bic,
Sztoż ty po mni, moj myłeńkyj,
Ked ne znam robyc.

Jest tam, jest tam berezyna,
Popred naszi wrata,
Nauczu ja tja, moja myła,
Wsjakoj roboti.

A yszczi ti, moj myłeńkyj,
Ne masz do mnja nycz,
A uż sja mnja obicujesz,
Berezynom byc.

A czom że ti, moj myłeńkyj,
Czom ti ne oresz?
Cy ty wołi zwistawały,
Cy sam ne możesz?

Orał bi ja, myła moja,
Orał bim to ja,
Żebi ti mni pohanjała,
Na uboczi potrymała,
Woliw bim to ja.

A ja tebe, myła, ne chcu,
Brudni nożki masz,
A ja tebe, myłij, ne chcu,
Bo ti w karti hrasz.

A skoczu ja do Dunaju,
Umiju nohi,
A ti prohrał try tisjaczi,
Budesz ubohyj.

A u mene try tisjaczi,
Biły ne biły,
Ti hołowu ne czesała,
Sztiry nediły.

Ne dozeraj, moj myłeńkyj,
Mojoj hołowi,
Zaprjahaj ti sztiry koni,
Ydy do wdowi.

Tam na hori pry dubyni,
Muruwanij dwor,
A w tom dwori kamenycja,
Osidłanij koń.

Pod tim końom,
Biła noha, sribrna podkowa,
Kotre diwcza mnja połjubyt,
To bude moja.

Czoho płaczesz, czom nariczesz,
Czoho tobi żal?
Toho winka zełenoho, (2)
Szto ti mni ho wzjał!

Czom że-s tohdi ne płakała,
Jak ja ty ho brał?
Ja misliła, ja hadała (2)
Że ti żartuwał!